بریتنی گرینر با زندگی “وحشتناک” در مستعمره مجازات در روسیه روبرو است

زندانیان مستعمره کیفری IK-2 هر روز ساعت 6 صبح برای صرف صبحانه از فرنی شیر، نان و چای بیدار می شوند. به زودی آنها پادگان های خود را در این تأسیسات قدیمی در حدود 300 مایلی جنوب شرقی مسکو، در جمهوری منزوی موردوویا ترک می کنند.

روزهای طولانی را به کار اجباری، کار در چرخ خیاطی می گذرانند و تنها یک استراحت کوتاه برای ناهار دارند. تا شب، به زندانیان شام داده می شود و قبل از خواب در خوابگاه های پر از تخت های دوطبقه، یک ساعت یا کمتر وقت آزاد می گذارند. طبق گزارش‌ها، این روال می‌تواند برای هفته‌ها بدون روز تعطیل ادامه یابد.

مشخص نیست که یکی از جدیدترین افراد وارد شده – ستاره بسکتبال آمریکایی بریتنی گرینر – در این رژیم سختگیرانه شرکت خواهد کرد یا تحت درمان ویژه قرار خواهد گرفت، اما کارشناسان آشنا با سیستم عدالت کیفری در روسیه تصویر نگران کننده ای را ترسیم می کنند.

مارینا الکساندرووا، دانشیار دانشگاه تگزاس که در مورد تاریخ زندان های روسیه سخنرانی می کند، می گوید: «زندگی او بسیار سخت خواهد بود. “این وحشتناک خواهد بود.”

در میان صدها زندان روسیه، 21 زندان در موردویا قرار دارند به خصوص بدنام هستند. روسیه پشت میله‌ها، یک گروه بشردوستانه مستقر در مسکو، ادعا می‌کند که شرایط کار در IK-2 نقض ملی است. طبق قانون، مراقبت‌های پزشکی محدود است و غذای نامرغوب، بخصوص در زمستان‌های طولانی و سرد، غذای کمی را فراهم می‌کند.

در سال 2013، زمانی که نادژدا تولوکونیکوا، از گروه پانک Pussy Riot، در بخش دیگری از موردوویا به دلیل “اوحشی گری” خدمت کرد، جهان اولین نگاه خود را به داخل چنین مستعمراتی دید.

تولوکونیکوا دست به اعتصاب غذا زد و نامه ای سرگشاده نوشت که در آن می گوید کارگران کم خواب که با سهمیه های تولید غیرواقعی به محدودیت های خود کشیده شده اند، ارعاب و ضرب و شتم را تحمل می کنند. توالت ها سرریز شد و زندانیان به عنوان تنبیه در سرما بیرون رها شدند.

تولوکونیکوا گفت: “به قول زندانیان، “آنهایی که هرگز در موردوویا وقت گذرانده اند، اصلا وقت نگرفته اند.”

وقایعی که گرینر را به آنجا کشاند در اواسط فوریه آغاز شد، زمانی که مرکز فینیکس مرکوری 32 ساله به مسکو رسید تا به UMMC Ekaterinburg بپیوندد، یک تیم باشگاهی که گزارش شده یک میلیون دلار بیشتر به او پرداخت تا در طول فصل WNBA بازی کند. مقامات فرودگاه چمدان او را بازرسی کردند و دو کارتریج بخار حاوی آثاری از روغن شاهدانه پیدا کردند.

بریتنی گرینر، ستاره WNBA و دارنده دو مدال طلای المپیک، پس از جلسه دادگاه در خیمکی، روسیه، در ماه آگوست از دادگاه اسکورت شد. 4.

(الکساندر زملیانیچنکو/آسوشیتدپرس)

اتهامات قاچاق مواد مخدر به زودی تحت الشعاع رویدادهای جهانی قرار گرفت، زیرا روسیه به اوکراین حمله کرد، و گرینر به عنوان یک پیاده سیاسی در نظر گرفته شد. وزارت خارجه ایالات متحده او را «به اشتباه بازداشت شده» تشخیص داد و راه را برای دولت بایدن برای پیگیری تبادل زندانیان باز کرد. او در ماه اوت مجرم شناخته شد، به 9 سال محکوم شد و در نهایت به IK-2 منتقل شد، جایی که تیم حقوقی او اخیراً از آنجا بازدید کردند.

وکلای او در بیانیه‌ای گفتند: «بریتنی همان‌طور که می‌توان انتظار داشت کار می‌کند و تلاش می‌کند تا با سازگاری با محیط جدید قوی بماند». با توجه به اینکه این دوره برای او بسیار چالش برانگیز است، هیچ نظر دیگری از سوی ما وجود نخواهد داشت.»

مستعمرات کیفری روسیه به چهار دسته تقسیم می شوند که از ملایم تا سخت گیر هستند. گزارش عفو بین‌الملل در سال ۲۰۱۷ اکثر این زندان‌ها را «در میان بدترین زندان‌های اروپا» توصیف کرد.

گرینر در یکی از 35 مرکز سطح متوسط ​​یا “رژیم عمومی” که به زندانیان زن اختصاص دارد زندانی است. IK-2 دارای ده ها سازه غیر قابل توصیف است که باریک و دراز ساخته شده اند و با دیوارها و سیم خاردار احاطه شده اند.

مانند سایر مستعمرات، IK-2 از جمعیت خود می خواهد که لباس فرم بپوشند. اما بر خلاف مؤسسات مردانه، که گروه‌های زندانی به طور غیررسمی خود را اداره می‌کنند، مرکز زنان توسط مدیرانی اداره می‌شود که می‌توانند به طرز وحشیانه‌ای سخت‌گیر باشند. الکساندروا گفت که زندانیان “در صورتی که یونیفورم آنها به درستی بسته نشود، می توانند مجازات شوند.”

بر اساس گزارش سال 2019 مرکز مطالعات شرق در ورشو، این سیستم منجر به مواردی از شکنجه شده است. با توجه به اینکه سلول‌های زندان برای خشن‌ترین جنایتکاران در نظر گرفته شده است، بقیه در خوابگاه‌هایی می‌مانند که به گفته منتقدان، جمعیت بیش از حد استاندارد روسیه برای هر نفر 21 فوت مربع فضا را نقض می‌کند.

در گزارش ورشو آمده است: «در بیشتر زندان‌ها، وضعیت تعمیر و شلوغی بیش از حد، حفظ بهداشت اولیه را دشوار می‌کند. “این منجر به شیوع منظم اپیدمی ها می شود.”

زنان زندانی منتظرند تا در نوامبر 2011 برای کار در مستعمره کیفری روسیه در اورل روسیه اسکورت شوند.

(یوری توتوف/آسوشیتدپرس)

زنان محبوس در زندانی در ساراپول، روسیه، هنگام بازرسی صبحگاهی در اوت. 22، 2012.

(یوری توتوف/آسوشیتدپرس)

الکساندروا گفت که شرایط زندان روسیه را می توان در اوایل قرن 18 جستجو کرد، زمانی که پیتر کبیر ارزش اردوگاه های کار اجباری را دید. در دوران اتحاد جماهیر شوروی، گولاگ‌های بی‌رحمانه به تغذیه اقتصاد ملی ادامه دادند و مستعمرات آن به جنگل‌داری و تولید نساجی، اغلب در مناطق دورافتاده کشور اختصاص داشت.

طبق تارنمای سرویس تنبیهی فدرال روسیه (FSIN)، روزهای کاری استاندارد 12 ساعت طول می کشد. تولوکونیکوا نوشت که زندانیان در مرکز او برای مدت طولانی تری در چرخ خیاطی نگه داشته شدند و لباس پلیس درست کردند و یک ماه یا بیشتر بدون هیچ روز مرخصی رفتند.

اگرچه FSIN بیان می‌کند که شرایط کار توسط قوانین اجرایی فدرال کار و جنایی تعیین می‌شود، روسیه پشت میله‌ها مدعی بدرفتاری با کارگران، به‌ویژه در IK-2 است.

اولگا پودوپلوا، رئیس دعوای قضایی این سازمان، از طریق ایمیل گفت: “بنیاد ما پرونده ای را در مورد شرایط کار برده در این مستعمره رهبری کرده است.” زنان مجبور به کار در دو شیفت (12 تا 16 ساعت) بدون روز مرخصی و عدم امکان استفاده از سرویس بهداشتی بودند.

FSIN بیان می‌کند که تحت این شرایط سخت، دستورالعمل‌های تغذیه زندانیان سه وعده غذایی در روز با مقادیر مورد نیاز گوشت، ماهی، سیب‌زمینی و سبزیجات را می‌طلبد. باز هم منتقدان می گویند که استانداردها اغلب برآورده نمی شوند.

زندانیان روسی در حمایت از نیروهای ذخیره که اخیراً برای جنگ روسیه با اوکراین بسیج شده اند، لباس می دوزند.

(الکساندر کوندراتوک/اسپوتنیک از طریق آسوشیتدپرس)

Pussy Riot آهنگی به نام “مثل یک زندان قرمز” منتشر کرد که شامل آهنگ “بالاندا! تبلیغات!» با اشاره به قلابی که از دوران گولاگ به زندانیان داده می شد. الکساندروا توصیف می کند بالادا به عنوان سیب زمینی و کلم با مقداری آرد برای غلیظ شدن آب گوشت.

دانشیار گفت: «نوعی شیب». “کیفیت پایین و طعم وحشتناک.”

با مستعمراتی که دور از مراکز شهری قرار دارند، زندانیان به دوستان یا اقوام خود متکی هستند که مایلند سفر طولانی را با بسته های مراقبت از غذا و لباس انجام دهند. اطلاعات منتشر شده در وب‌سایت FSIN اشاره می‌کند که “کسانی که از خانه حمایت نمی‌کنند، مجبور می‌شوند برای آنچه نیاز دارند از هم سلولی‌های خود مبادله کنند.”

الکساندروا گفت: «این مکان برای یک روسی قبلاً یک مکان وحشتناک است. برای کسی که ارتباطی ندارد، این بدتر است.»

گرینر به عنوان یک آمریکایی، با سختی های بیشتری روبرو می شود. به گفته کارشناسان، با توجه به بدنامی – و قد جسمانی او – او در میان جمعیت زندانی برجسته خواهد شد، که می تواند او را در برابر آزار و اذیت آسیب پذیرتر کند. او همچنین یک زن همجنس باز در کشوری است که جمعیت LGBTQ تحت آزار و اذیت قرار می گیرد.

مانع زبانی می تواند چالش دیگری باشد.

پودوپلوا گفت: «افراد در زندان به راحتی زبان روسی را می آموزند. “بسیاری به نگرش اداره و سایر زندانیان بستگی دارد – اگر آنها مایل به کمک به او در یادگیری و ارتباطات باشند.”

کارشناسان می گویند با توجه به امکان مبادله زندانیان، این احتمال وجود دارد که گرینر از رفتار ترجیحی برخوردار شود. بر اساس گزارش‌ها، ایالات متحده پیشنهاد داده است که ویکتور بوت، فروشنده اسلحه محکوم شده را با گرینر و پل ویلان، تفنگدار سابق آمریکایی که از سال 2018 به اتهام جاسوسی مشکوک زندانی است، مبادله کند. مقامات ممکن است نخواهند که گرینر با داستان های بدرفتاری به خانه بازگردد.

بریتنی گرینر در ماه ژوئیه برای جلسه دادگاه در خیمکی روسیه همراهی می شود.

(الکساندر زملیانیچنکو/آسوشیتدپرس)

پودوپلوا مشکوک است که سرنوشت گرینر «به این بستگی دارد [prison] مدیریت و دستوراتی که از سوی نهاد ریاست جمهوری به آنها داده شده است.»

صرف نظر از این، مکان دورافتاده مستعمره در دشت اروپای شرقی، جایی که زندانیان عمدتاً از دنیای خارج دور نگه داشته می‌شوند، کارشناسان نگران سلامت روانی و جسمی گرینر در ماه‌ها، اگر نگوییم سال‌های آینده هستند.

الکساندروا گفت: «این سیستمی است که بر اساس ترس، اجبار، رشوه ساخته شده است. “قلب من برای او می تپد.”